Als ondernemer betaal je maandelijks de salarissen uit aan je personeel. Daar blijft het niet bij, want de werkgeverslasten komen daar ook nog eens overheen. En als de werknemer uit dienst gaat, mag je in beginsel ook nog eens een transitievergoeding aan die werknemer betalen.
Maar geldt dat ook bij een contract voor bepaalde tijd? Hoe zit dit?
Transitievergoeding onder de Wet werk en zekerheid
De transitievergoeding is geïntroduceerd door de Wet werk en zekerheid. In die wet was bepaald dat een werknemer die langer dan 24 maanden in dienst was aanspraak kon maken op een transitievergoeding. Dus ook als sprake was van een tijdelijk contract dat na 24 maanden afliep.
Maar was een werknemer korter dan 24 maanden in dienst, bijvoorbeeld op basis van een tijdelijk contract van 12 maanden, dan was de werkgever niet gehouden om een transitievergoeding te betalen aan de vertrekkende werknemer. So far, so good zou je zeggen.
Transitievergoeding onder de Wet arbeidsmarkt in balans
Op 1 januari 2020 heeft de Wet arbeidsmarkt in balans (WAB) voor de ondernemer roet in het eten gegooid. Door de inwerkingtreding van deze wet bouwt de werknemer vanaf de eerste dag van de arbeidsovereenkomst een transitievergoeding op.
Dit komt – in grote lijnen – neer op 1/3 bruto maandsalaris (in elk geval te vermeerderen met vakantietoeslag) per gewerkt dienstjaar.
Dus als een werknemer € 3.000 bruto (inclusief vakantietoeslag) per maand verdient en na een tijdelijk contract van 24 maanden uit dienst treedt, dien je als ondernemer een bedrag van € 2.000 bruto als transitievergoeding uit te betalen.
Transitievergoeding bij contract beëindig op initiatief ondernemer
Als de ondernemer beslist dat het tijdelijke contract met een werknemer niet wordt verlengd, is een transitievergoeding verschuldigd. Het is belangrijk dat je een maand voordat de arbeidsovereenkomst eindigt, schriftelijk aan de werknemer laat weten of je het contract wilt verlengen en zo ja, tegen welke voorwaarden.
Laat je dit na, of doe je dat alleen maar mondeling, dan ben je – naast de transitievergoeding – ook nog eens een aanzegvergoeding verschuldigd. De wetgever vindt het namelijk belangrijk dat een werknemer wiens tijdelijke contract afloopt, tijdig (en dat is uiterlijk een maand voordat de arbeidsovereenkomst van rechtswege eindigt) wordt geïnformeerd of de werknemer kan blijven werken.
Deze vergoeding kan oplopen tot één bruto maandsalaris. In het bovengenoemde voorbeeld zou dat de ondernemer – als hij niet tijdig aanzegt wat hij wil met het contract – aan de werknemer een bedrag van € 5.000 bruto kwijt zijn. Dit wil je natuurlijk voorkomen.
Transitievergoeding bij contract beëindig op initiatief werknemer
Er zijn situaties denkbaar dat de ondernemer wel verder wil met de werknemer, en dit ook laat weten aan de werknemer, maar dat de werknemer dat aanbod niet accepteert. Dat kan voorkomen als de werknemer bijvoorbeeld een andere baan heeft gevonden. Het is dan zaak om als werkgever direct vast te leggen in een mail of een brief dat het aanbod is gedaan om het tijdelijke contract voort te zetten, maar dat dit aanbod door de werknemer niet is aanvaard.
Vervolgens zal de ondernemer dan duidelijk moeten vastleggen dat het tijdelijke contract op initiatief van de werknemer niet aansluitend op het vorige contract is voortgezet.
Het gevolg van het feit dat de werknemer niet langer in dienst wil blijven, is dat de transitievergoeding niet betaald hoeft te worden.
