''Vanaf dag één was ik meteen in de ban van het ontslagrecht."'.

Op elk feest en tijdens iedere netwerkborrel krijg ik de vraag: “Wist je vroeger al dat je advocaat wilde worden?”. Nee, om eerlijk te zijn wist ik dat niet. Ik behoor tot de groep studenten die Nederlands recht ging studeren, omdat dat zo lekker breed was en je nog niet reddeloos verloren was als je je meestertitel eenmaal binnen had. Het was een briljante beslissing al zeg ik het zelf. De studie vond ik echt geweldig (oké, ik geef het toe, ik ben een nerd ) en na mijn stage bij een advocatenkantoor wist ik zeker dat ik advocaat wilde worden. Ik zal niet uitweiden waarom, want dan wordt deze tekst te lang, maar mijn bestemming was duidelijk.

In april 2004 kreeg ik mijn eerste arbeidsrechtzaak bij het advocatenkantoor waar ik toen werkte. Het was een gecompliceerde ontslagzaak. Ik was meteen in de ban van het ontslagrecht.  Vanaf dag één vond ik het geweldig om te zoeken in wetteksten en in uitspraken om net die escape te kunnen vinden waardoor het ontslag goed aangevlogen kon worden met een mooi resultaat voor de ondernemer tot gevolg. Ik merkte al snel dat ik – naast het regelen van het ontslag – heel goed met de ondernemer kon meedenken in hoe het voortaan anders zou moeten zodat de ondernemer in de toekomst nog sneller en nog goedkoper een werknemer kan ontslaan.

Door mijn aderen stroomt het ondernemersbloed en in 2013 heb ik met samen met mijn collega Stephanie de stap gezet om mijn eigen advocatenkantoor te starten. Ik paste niet meer in het keurslijf van het grote advocatenkantoor en wilde ondernemers in ontslagzaken helpen op mijn manier. Niet volgens het format van de directie, maar hoe ik vind dat het moet. Ik ben recht voor z’n raap en draai niet om de hete brij heen. Ik weet dat de tijd van een ondernemer kostbaar is dus waarom zou ik urenlange gesprekken moeten voeren terwijl ik weet dat negen van de tien keer het dossier niet op orde is? Ook weet ik dat geen enkele ondernemer het leuk vindt om bezig te moeten zijn met het ontslag van personeel, dus maak ik de zaak ook niet groter dan het is. Wel vertel ik de ondernemer wat hij de volgende keer in de dossiervorming moet aanpassen om een procedure te vermijden en om de kosten van het ontslag zo laag mogelijk te houden.

Ik houd niet van ondernemers die geen verantwoordelijkheid willen nemen en die geen besluiten kunnen nemen. Ik ben doortastend, heb oog voor detail, ben vreselijk nieuwsgierig en direct. Ik kan gelukkig ook goed incasseren en ben niet zo gevoelig.

De wetgever is een beetje doorgeslagen

Als je het mij vraagt, is het ontslagrecht erg ingewikkeld geworden doordat van de ondernemer wordt verlangd dat eerst het dossier helemaal perfect is voordat een werknemer kan worden ontslagen. Het is een utopie om te denken dat een ondernemer dagelijks tijd heeft om functioneringsgesprekken te voeren (en niet te vergeten vast te leggen) of om waarschuwingsbrieven te schrijven naar een werknemer die voor de zoveelste keer te laat is gekomen. Ik vind dat de wetgever te ver is doorgeslagen in de ontslaggronden. Gelukkig wijst mijn praktijk uit dat er altijd een oplossing gevonden kan worden voor het ontslag waarbij negen van de tien keer de gang naar de rechter niet gemaakt hoeft te worden.

Wat je nog niet wist…

Na het lezen van het bovenstaande, heb je vast al een beeld van me. Als je me nog beter zou kennen, weet je ook dat:

• Je me wakker kunt maken voor een frikandel speciaal of een bezoekje aan de McD;
• Ik ter compensatie wekelijks kapot ga tijdens personal training;
• Ik tig boeken op mijn nachtkastje heb liggen (en ik als nerd nog steeds lid ben van de bibliotheek) die ik kris kras door elkaar lees;
• Ik zelfverklaard KNVB-bobo ben
• Ik dol ben op droge witte wijn uit Duitsland, Frankrijk en Italië;
• Ik – last but not least – niet tegen mijn verlies kan